دلداده ی یار :

    ای دل که در این حصـــار هستی                      دلـــــــداده ی روی یـــار هستی

    از هـــــجر و فـــــراق روی ماهش                      دانـــــم که در انــــــتظار هستی

    ای دل که شدی چونان زمستان                       تــــــــو مــــــنتظر بـــهار هستی

    او بــــــــرده توان و هـــم قـــرارت                       دانــم کــه تــــو بی قرار هستی

    تــــــــو عاشـــــق یار مـه جبینی                       دانـــــم که خـــمار و زار هستی

    از دوری روی او به هـــــــــــر دم                        در غصــــه و اشــــــکبار هستی

    مــــــستی ز می لــــعل لبانش                        تو مـــستی و هـم خمار هستی

    آن یار بـــــــــود بسان یک گــــل                        تو یار گــــــــل بــــــــهار هستی

    دلــــــــداده و دل سپرده ای تو                         چون عاشـــــق روی یار هستی .