فــــبها

فــــدای دلــــدار :

به پشـت سـم سـتوران غـــبار خواهم شد                 به بعــد فصــل خـــزان نـوبهــار خـواهم شد

مـن از ازل ز شـــراب لــــــب تـو نـوشــيدم                  ز دوری لــــــب لـــعلت خـــــمار خواهم شد

به هـــــر كــجا نگــرم گــــل ز روی تـو بينم                 به وقت وصل تو ای جان گلعـذار خواهم شد

تويی تــو مــاه شـــب و آفــتاب صــبح دلم                  بدون روی تـو جــانان ، شام تار خواهم شد

مــنم چــو مـرغ مـهاجر كه می پرم هـرجا                  لــــيک روزی با نـگاه تو شــــكار خواهم شد

هـــر چند كه راه وصــل تـو دشـــوار است                  در راه وصــــالـــت اســــــــــتوار خواهم شد

گـــرچه تنها هســـــتی مــــــن جـان بـود                  جان فــدای عشـــوه ی دلـــدار خواهم شد .